Anadolu ve Milli Gençliğin Ağabeyi Kastamonulu Hemşehrimiz İbrahim Kalaycı Hakka Kavuştu (Peki İbrahim Kalaycı Kimdir?)

Peki İbrahim Kalaycı kısaca Kimdir?

• İbrahim Kalaycı Bir dava adamıdır…

• İbrahim Kalaycı Bir gönül insanıdır…

• İbrahim Kalaycı Bir mücahittir…

• İbrahim Kalaycı Bir ağabeydir..

• İbrahim Kalaycı İyi bir dosttur…

Saadet Partisi Genel Başkanı Temel Karamollaoğlu bir taziye mesajı yayınladı,

“Değerli kardeşim, Genel İdare Kurulu Üyemiz İbrahim Kalaycı’nın vefat haberini derin bir üzüntüyle öğrendim. Merhuma Allah’tan rahmet; ailesine, yakınlarına ve camiamıza sabır ve başsağlığı diliyorum. Mekanı cennet, makamı âli olsun.” ifadelerini kullandı.

Anadolu Gençlik Derneği İstanbul şubesinde uzun yıllar İbrahim Kalaycı ile birlikte çalışan, cihad eden İstanbul gençliğine ağabeylik yapan Milli Gazete Dağıtım Müdürü Ferhat Aksu İbrahim Kalaycı hakkında duygu ve düşüncelerini yazdı.

İşte o yazı…

 İBRAHİM KALAYCI AĞABEY… KOCA REİS…

Bazı adamlar vardır… Hayatı iman ve cihaddir… Dertleri Allah rızası, amaçları Allah rızasıdır… Yani hayatlarını bir gaye için adamışlardır. İbrahim Kalaycı ağabeyde işte öyle bir adamdı…

Malıyla canıyla cihad eden adamlardan… Sırf Allah için koşturanlardan…

Kastamonu’lu… 4 çocuk babası… Ticaret hayatından sonra uzun yıllar İBB’ye bağlı Ağaç A.Ş.’de çalışmıştı.

Milli Görüş teşkilatlarının siyasi ve STK’larında görevlerde bulundu. İstanbul Milli Gençlik Vakfı ve Anadolu Gençlik Derneğinde uzun yıllar gençlik üzerine hayatını adadı. Yüzlerce gencin yetişmesine vesile oldu. Erbakan Hocası onun için tam bir örnekti. Saadet Partisi Genel İdare Kurulu Üyesi, Milli Gazete gönüllü bölge yapısının kurucularındandı…
Çok şey öğrendim kendisinden… Neler gördüm neler…

Kısaca anlatalım…

Samimiyet… İşe başlaması besmelesinden bellidir. Samimiyetle çeker besmeleyi… O işte Allah rızası var ise bedenini koyardı ortaya… Ama bilirdi ki yapılan iş yürekten olmalı… Bu sebeple yüreğinin hedefini kontrol ederdi… Hedefi önce samimiyet, önce Allah rızası olmalı idi… Öne çıkmayan, görünmeyen gerçek bir kahramandı…
Sadakat… Davasına, liderine tüm hücreleri ile bağlı idi… Davası bir yana, dünyası bir yana idi. Erbakan hoca dediğin zaman akan sular dururdu…

Ağabey… Yani nasıl ifade edilir bilmiyorum… Ama sadece ben değil, onlarca gencin yüreğine yer etmiş ağabeyidir… Çoğu zaman şefkatli, yanlış yapıldığında da fırçasını atan bir ağabey… Gençler onun için ümmetin geleceğidir. Bu sebeple gencin her türlü derdini bir ağabey olarak çekmeye talip, koca yürekli bir ağabey…

Namaz ve ibadet… Namazına ve ibadetlerine son derece bağlı idi.. Gençlerin özellikle namaz konusunda devamlılığını takip eder, cemaatle namaza teşvik ederdi. Gençlerin namaz hassasiyetinin kaybolmasından çok dertli idi. Onun için Genç, aksiyon adamı olmalı… Bir elinden de tesbihi hiç düşmemeli idi…

Sebat ve Sabır... Allah rızası için yapılan tüm çalışmalarda çok sabırlı idi. Dünya üstüne gelse yapması gerekeni yapmak için gayret eder, yolundan taviz vermezdi. Bize sabrı hep tavsiye ederdi… Sonradan öğrendiğim o kadar sıkıntılı hususları yüreğinde sabır ile yoğurmuş ki kolay kolay kimse sebat edemez… Koca yürekli Reis diye boşa demiyorduk…
Gözü Kara… Bir iş eğer onun için bitmesi gerekiyor ise geri vitesi yoktu… Geriye bakmayı da bu mana da sevmezdi. O işin halledilmesi gerekiyor ise yol bulunmalı, çözüm üretilmeli idi…

Yorulma Nedir Bilmezdi… Hayret ile seyreder dururdum… Sabah, gündüz, gece, hafta sonu, mesafe, yakın veya uzak diye kısıtlamaları yoktu… Bir gence daha faydalı olacak ise tüm engeller kalkar, sadece yapılması gereken iş onun için mesele olurdu… Onlarca çalışma da biz gençlere taş çıkaracak performans ile çalışırdı…

Cömert... Cebindeki parayı Allah için harcar, canıyla yüreğiyle cihad ettiği gibi malıyla da cihad ederdi… Öyle cömert bir adamdı ki müsaade edilse çay içilen, bir şeyler yenilen yerde parayı Ondan başkası ödememesi gerekirdi. Allah için yapılan çalışma da harcadığı paranın hesabını tutmazdı. Vesselam cömert bir adamdı…

Eli lezzetli bir aşçı gibiydi… Elinden yemek yemiş dostlar beni çok iyi anlarlar… 40 yıllık usta lezzetinde özenle dostlarına leziz yemekler pişirdi. Beykoz’daki bağ evinde yüzlerce kişi misafir etmiştir. Hiç gocunmadan ilmek ilmek işlerdi yemeklerini. Misafir ederken dostlarını onları memnun etmek için hiçbir ayrıntıyı kaçırmazdı.

Gelişmeye açık ve araştırmayı Severdi… Öğrenmeyi severdi. Misalen 40 yaşından sonra Exceli öğrenmiş, öyle ki bizleri şaşırtacak derece de ürünler ortaya koyardı. Bir rapor formatını oluşturabildiği gibi, mimarlara nispet edercesine kroki çizimler yapardı. Koca Arnavutköy eğitim merkezi onun bilgisayarında hazırdı…

Planlı ve Programlı idi.. Verimli işler yapmayı çok severdi. Çok konuşmak değil iş yapmak üzere sitemini kurardı. Bir iş öncesi; iyi organize ve plan yapıp, onun uygulanması için gayret ederdi. Ayrıntıları kaçırmaz, ayrıntılarda da boğulmazdı. Önce işe kendisi başlar, arkasından gelenler onu takip ederdi. Taşın altına elini tüm benliği ile koyardı.

Nezaket sahibi ve Naif bir Adamdı… Çok kibar, İstanbul beyefendisi idi. Zahmet vermeyi hiç sevmezdi. Şık giyinir, saç ve sakal bakımına da dikkat ederdi. Bizleri bireysel ve şahsi sebepler ile üzmemek, kırmamak adına çok dikkat ederdi. Mesele teşkilat olursa o zaman işler değişir, herkesin kendisine çeki düzen vermesini isterdi.

Divanlarda Ezgileri ile… Hayat iman ve cihad ezgisini onun gibi kim söyler bilmiyorum. Ama öyle yürekten okurdu ki her divanda gençler onu dinlemek isterdi. Artık ezgileri gençler okusun dese de ismi anons edildiğinde hiç kimseyi kırmaz, ilk günkü heyecanla mikrofonu eline alırdı.

Araba kullanmayı çok severdi... Hızlı araba kullanırdı. Her zaman bir yerlere yetişmesi gerekirdi çünkü… Aracındaki yakıtı son damlasına kadar kullanır, çok defa da yolda kaldığı olmuştur.
Arif olan anlar bizim ile dumanlı havaları çok severdi.

Hastalığı başladığı ilk zamanlarda bir üstadın dediğini yüreğinden söylemişti. Tedavi için koştursakta “Ölümde var…” demişti…

Kelimeler bir dostu, bir ağabeyi anlatmaya yetmiyor. Yürek sızlıyor. Ama öyle bir hayat yaşadı ki onlarca adam biriktirdi.

Yüzlerce dostu cenazesinde şahitlik yaptı en yürekten dua ve duyguları ile…

Ümmetin gençliği için çok fedakarlık yaptı. Belki ailesini ihmal etti. Çocuklarından fazla ümmetin çocukları için dertlendi. Onlarda haklarını bizlere helal etsin. Ama bizlerde bu bayrağı burçlara dikmek için İbrahim ağabeyimizden aldığımız bayrağı yere düşürmeyeceğiz.

Söz ve yazı biterken, diyeceğimiz şey… Bu dünyadan bir İbrahim ağabey geçti. Mekanı cennet olsun. Peygamberime komşu olsun. Çok sevdiği Erbakan Hocamız ile beraber olsun…