Koltuk Sevdası Baş Belası
Genel de makamını bırakmak istemeyen bürokratik tipler için veya koltuk sevdalısı olan adaylar için kullanılan bu söz yine bir seçim öncesi dilimize pelesenk olmaya başladı… Kimi adayların koltuğa yapışmasıyla kimilerinin de yıllardır alamadığı koltuklara tekrar göz kırpmasıyla beklendik gelişmeleri hep birlikte takip ediyoruz.
KOLTUK SEVDASI BAŞ BELASI
Bunlardan en dikkat çekeni de her seçim zamanı amacım seçim değil zihniyetin, her seçimde bir yerlere aday adaylığı başvurusu ile başlayan ve görmezden gelinmesiyle son bulan o malum süreç… Ne hikmetse ne o başvuru ısrarından vazgeçiyor ne de o başvuruyu kabul edenler bir makama uygun görüyor.
Malum partiye seçimlerden önce Milletvekili sırası verilmedi diye OY yok yaygarası koparmayı göze alan ve ULUSAL!! Basının önünde açıklama yapan ama ne hikmetse bütün Kastamonu Günlerinin açılışını malum partinin mitingine dönüştüren, sonrasında beklediği yerlerden ışık alamayıp o kadar yükseldiği yerden aday adaylığı başvurusu yapan bir yapı ile ne olacağını bilmediğimiz bir yere doğru gidiyoruz bakalım.
Siyaset üstü olmayı beceremeyip, seçim sonrası malum partinin İstanbul ofisi gibi çalışan, malum parti ile yapmaya çalıştığı etkinlikler yüzünden Kastamonu’da ki itibarını da yerlere seren, Belediyelerin bile katılmaya tenezzül etmediği bir yapıya dönüşen etkinlikleri başarı gören zihniyet, yaptığı iki tane tanıtım günü ile bir koltuğa talip olabiliyor. Masaya konulacak bir tane başarı olmayınca bunların arkasına sığınıp kalabalık kitle yönetiyorum algısı yapmaya çalışıyor.
Milyon olmaya çalışanların en yoğun yaşadığımız bölge de 100.000 oy toplayamaması, şube başkanlarını bile toplantıya getirememesi BAŞARISIZLIK olarak sayılmıyor. Yeni bir bakan çıkaralım demeye dili varmayanlar, Yılların eskitemediği bir Bakan üzerinden Bakanlık istiyoruz algısı yapıyorlar.
Eğer zahmet olmaz ve yapamadığınız şeylerin üstünü örtmekten vazgeçip, yapıştığınız koltuklardan kalkarsanız, sizden sonra gelecek olanlara da bir yer açmış olursunuz.
Kastamonu’yu sadece kendinin sevdiğini sanan bu zümre, en büyük zararı kendilerinin verdiğini elbet bir gün anlayacak ama bizim ömrümüz buna yetişir mi bilmiyorum. Dernek başkanlığı vasfının altına sığınıp, 20-25 yıldır bir koltuğun tepesinden inmeyenler, indikleri zaman bıraktıkları manzaranın açığa çıkmasından korkanlardır.
Velhasıl Bir Hint Atasözü Der ki,
“EĞER BİRİLERİ OTURDUĞU KOLTUKTAN KALKMAKTA SIKINTI YAŞIYORSA KESİNLİKLE ALTINI KİRLETMİŞTİR”
Yorumlar